Ethio Jazz is dansmuziek die rond 1970 ontstond in Addis Abeba, de hoofdstad van Ethiopië. Ethiopische Jazz is een samensmelting van traditionele Ethiopische
ritmes en harmonieën met de technieken en instrumenten van de westerse
jazz, funk en latin.
Mulatu Astatke
Een van de belangrijkste figuren in de ontwikkeling van de Ethiopische jazz is Mulatu Astatke. In 1959 verlaat hij Ethiopië en gaat studeren aan conservatoria in Londen, New York en Boston. In Boston was hij de eerste Afrikaanse student aan de Berklee College of Music. Mulatu keerde terug naar zijn thuisland om de opkomst van Addis Abeba's Gouden Eeuw van de Muziek te ontdekken.
Door de pentatonische toonladder en het asymmetrische ritme, creëerde Astatke een uniek geluid dat hij Ethio-Jazz noemde. Hoewel westerse muziek niet nieuw was in het land, was niet iedereen blijk met die nieuwe muzieksoort. Traditionele muziek was veel beter, zo vond een groot aantal behoudende mensen. Vanaf 1960 vonden steeds meer Ethiopiërs dat westerse muziek een gevaar was voor de nationale identiteit van de Ethiopië. En die Amerikaanse muziekinstrumenten als de vibrafoon en conga's moesten verboden worden. Toch lukte het Astatke om Ethio Jazz op de kaart te zetten.
Ethio Jazz
Ethio Jazz is in twee grote golfbewegingen volwassen geworden. De eerste golf, wordt ook wel de belle époque genoemd. Deze begon eind jaren '60 en liep september 1974, toen de militaire dictatuur van keizer Haile Selassie een halt werd toegeroepen. De tweede golf waarin Ethio Jazz populair werd, begon eind jaren '90, toen een nieuwe generatie muzikanten het stokje overnam en samen veteranen uit de belle époque de mooiste Ethio Jazz lieten horen.
Het jaar 1997 was een belangrijk jaar voor de Ethio jazz. Toen bracht Francis Falceto de Éthiopiques-serie uit waarin de belangrijkste nummers van twee Ethiopische platenlabels -Amha en Kaifa- staan verzameld.
Uiteindelijk is Ethio Jazz uitgegroeid tot een geheel eigen stijl waarin traditionele Ethiopische muziek, moderne jazz en latin samenkomen.
